จากดอยสะเงาะถึงดอยหมากพริก 6 วันเดินไกล หัวใจอุ่น

         บนสวรรค์บนยอดอยหมายพริกยามดวงอาทิตย์ใกล้ลับฟ้า อุณหภูมิเริ่มลดต่ำ ดอยหมากพริกมีสีสัน อย่างที่สุดด้วยดอกไม้เล็กๆ ขึ้นคลุมผืนดินจนแน่นขนัด อย่างหญ้าดอกลาย เอนอ้า ดอกมะแหลบ ดอกเทียนดอย รวมไปถึงดอกไม้กระจิริดหลากหลายชนิดที่เราไม่เคยรู้จัก วันแรก  บ้านพรโขโหล่-บ้านห้วยเป๊าะ        ความตั้งใจคือเดินมาจากบ้านพะโข่โหล่ไปออกบ้านกองหอมในเขตอำเภอปาย ผ่านดอยสะเงาะแหล่ะดอยหมากพริกอันถือว่าเป็นไฮไลต์ โดยมีไกด์ชาวไทยภูเขาเผ่ากะเหรี่ยงเป็นคนนำทาง มุ่งหน้าตรงสู่ดอยอันสลับซับซ้อน ทางเดินบนสันเขาพาเราขึ้นๆ ลงๆ จนเข้าสู่ชั่วโมงที่ 9 ของการเดิน แล้วเมื่อฝนโปรยเราก็มาถึงบ้านห้วยเป๊าะที่มีเพียง 6 หลังคาเรือน และพักกันที่บ้านของตาโปะ มื้อเย็นของวันนั้นด้วยข้าวคนละจานสองจานและน้ำพริกง่ายๆ ปิดท้ายด้วยน้ำชาอุ่นท่ามกลางอากาศหนาวล่องลอย วันที่สอง  บนความสูงแบบตั้งแกของเลอเปเฮอ        เมื่อก่อนบ้านห้วยเป๊าะเป็นที่นิยมของพวกฝรั่ง โดยจะเดินป่าระยะสองวันหนึ่งคืนมาค้างแรมกันที่นี่ แต่พอชาวบ้านเริ่มย้ายออก จำนวนนักท่องเที่ยวก็น้อยลงตามไปด้วย เดินทางโดยย้อนกลับไปทางเดิมจนพอได้เหนื่อยก็ถึงสามแยกที่จะพาเราไปยอดดอยสะเงาะ ภูมิประเทศแสนกว้างใหญ่จนทำให้เราดูเล็กจ้อย ที่ความสูง 1,380 เมตรจากระดับน้ำทะเลปลานกลาง        บนดอยสะเงาะไม่มีแหล่งน้ำ การขึ้นไปแคมป์ข้างบนต้องวางแผนให้ดี โดยเตรียมหุงข้าวและเตรียมอาหารจากตีนดอย และจะแบกน้ำสำหรับขึ้นไปกินเท่านั้น ถึงยอดดอยสะเงาะด้วยความลำบากจากผาหินที่แทบตั้งฉาก ในที่สุดก็ขึ้นมาได้ครบ 5 คน ชาวกระเหรี่ยงไม่ได้เรียกที่นี่ว่าดอยสะเงาะ แต่เรียก “เลอปอ-เฮอ” หมายถึงหม้อนึ่งข้าว [...]  See More..